Aan het tankstation probeerden we te tanken volgens een nieuw principe: het prijsplafond. De tankhouder was daar jammer genoeg niet voor gewonnen, hij bleef bij zijn, volgens ons veel te hoge, prijs. Het was betalen en tanken of elders gaan proberen. Maar alle tankhouders zijn hetzelfde: ze houden vast aan hun prijs.
Nochtans hebben de leiders van de Europese Unie hebben een geniale vondst gedaan: een plafond voor gas. Dat ze daar niet eerder aan gedacht hadden, het lag nochtans voor de hand.
Ze hebben echter hetzelfde probleem als wij bij de tankstations: leveranciers hebben daar geen oren naar. Die wentelen zich in de superopbrengsten van de voorbije maanden en houden niet van plafonds. De markt stuwt de prijzen naar grote hoogten en de markt is onaantastbaar, zelfs aan de tankstations. Dus zegt onder andere de Russische gasleverancier: onze prijs of helemaal geen gas meer.
Bij de EU troosten ze zich met het waanidee dat ze Rusland desondanks op de knieën gaan krijgen. Er komen andere leveranciers de depots vullen, of toch bijna. We zullen de Russen een neus zetten, een beetje kou lijden, wat bedrijven sluiten, stevig verarmen (niet iedereen natuurlijk), maar bewijzen dat we ook zonder hun gas overleven. Zo maken ze zichzelf toch wijs bij de EU.
Is er wel een plafond aan de voorzienigheid en vindingrijkheid van Ursula, Charles en die andere grote leiders?
,