Merkel, kom terug

Ik achtte er me niet toe in staat, maar toch bekruipt me een beetje heimwee (een beetje) naar het kanselierschap van Angela Merkel. Niet om wat ze in Duitsland deed of om de dominante rol van Duitsland in de Europese Unie. Ze was een conservatieve politica, dat zal ze zelf niet betwisten.

Maar nu een andere Duitse politica de EU-Commissie leidt, valt één verschil toch wel sterk op: de plaats van Europa’s belangen. Ursula Von der Leyen glundert in de nabijheid van Joe Biden. Voor haar en trawant Charles Michel komen de belangen van Europa en de Europeanen niet op de eerste plaats. Alleen al hun lamlendinge aanpak van de energieproblemen toont dat aan. Hun wereld is Trans-Atlantisch, met de nadruk op Trans, de overzijde.

Merkel stond daar boven. Bij het aantreden van Joe Biden als VS-president, waarschuwde ze hem “geen harmonie” te verwachten. Onze relatie met de VS is voor Europa zeer belangrijk, maar we hebben ook sterke relaties nodig met anderen, zei Merkel.

Zou Angela Merkel gezwicht zijn voor de Amerikaanse druk inzake Nord Stream 2? Zou zij zomaar aanvaard hebben dat de kraan niet open mocht toen de gazoduc klaar was in november vorig jaar? Zou er dan wel een Russische invasie van Oekraïne op zijn gevolgd? We weten het niet. Maar Merkel voelt zich alleszins niet schuldig de Duitse economie te hebben laten groeien met Russisch gas, haar regering heeft de plannen doorgezet om de pijpleiding af te werken.

Had het anders gelopen met Merkel? We weten het niet. Misschien is het te veel eer. Maar toch, Angela kom terug, uw opvolgers kunnen het zeker niet aan.

 

ALARM: Moet J weg? Waarom dan wel?

We kennen J, uit de Dominicaanse Republiek, nu al anderhalf jaar. Hij is al acht jaar in Nederland en België, spreekt Nederlands en is al twee jaar in de streek een ernstige hardwerkende poetsman. Baas en klanten zijn tevreden, hij maakt geen schulden, overtreedt geen wetten noch verkeersregels. Toch moet hij wellicht het land verlaten.

Waarom? J had geldige verblijfspapieren tot aan zijn scheiding. Toen zijn verblijfskaart na vijf jaar verliep, kreeg hij geen andere. Er zijn geen redenen om te blijven, aldus een ambtenaar van DVZ. Zijn baas zou hem graag gouden, hij heeft handen tekort. Maar hij mag hem ineens niet langer tewerkstellen, ook al laat hij dan klanten in de steek.

J is een de vele miljoenen die zonder papieren vallen, die ineens geen inkomen meer hebben, geen recht op logement, gewoon op niets meer. J moet eten, maar waarvan moet hij eten kopen? J zou zich moeten verplaatsen, maar met een oude fiets ga je niet ver. J zou graag weer werken, men heeft poetshanden te kort, maar J zit in het verkeerde schuitje.

Intussen zitten andere in een andere schuit, in hun superdure yachten, niet weten d wat met al hun geld te doen. Met elke crisis worden ze maar rijker en rijker, tonen diverse onderzoeken aan – zoals de Pandora papers vorig jaar. Ze verzuipen in hun rijkdommen, miljoenen anderen wordt zelfs het recht ontzegd om werk te doen waar men naar smacht. Waar zit de logica. Vooral, waar is de rechtvaardigheid.

Wat een triestige wereld. “Niet normaal” zegt J. Inderdaad, niet normaal. Maar intussen wordt het alsmaar erger. Wat gebeurt er nu verder met J? Op den dool geraken, zoals tienduuizenden anderen in dit land? Terugkeren naar een uitzichtloze situatie in eigen land? Of gewoon toch weer aan de slag mogen, tot ieders tevredenheid behalve die van een ambtenaar?

 

 

Gaslekken: Washington wrijft zich in de handen

Nord Stream 1 en Nord Stream 2 zijn lek geslagen. Weinig reden om te twijfelen aan sabotage. De VRT was er snel bij om schuldigen te zoeken: vooraan de Russen natuurlijk. Wie ontbrak in het lijstje: wie voor de hand lag omdat ze er het meeste baat bij hebben: de VS. De VRT werd daarin door de meeste media gevolgd.

Banden doorknippen

Baat bij: de VS zoeken alle mogelijke middelen om de banden tussen ‘westelijk’ Europa en Rusland af te snijden om Europa zo afhankelijk mogelijk te maken van de VS. Politiek, ook economisch: het Amerikaans schaliegas zal wel de plaats innemen van dat Russisch gas. Tegen zeer hoge prijzen: met de sabotage van de pijpleidingen zijn de prijzen weer de hoogte ingeschoten. Lees verder “Gaslekken: Washington wrijft zich in de handen”

Alexander spreekt stoute taal

De Belgische premier Alexander De Croo heeft stoute taal gesproken voor de Algemene Vergadering van de VN. In krachtige termen heeft hij Rusland veroordeeld voor zijn agressie. “De Croo spaart Moskou niet”, lees ik. Dat moet ginder hard aankomen.

In eigen land staat hij wel met de mond vol tanden en durft hij niet te raken aan de energiebonzen en hun superwinsten. Waarom geen even krachtige taal hier om de belangen van de eigen burgers te verdedigen? Moedig in New York, lamlendig in eigen land.

Zielig

Meloni’s mars op Rome

Een politieke erfgename van Mussolini’s fascisten wordt volgende week wellicht premier van Italië, een kernland van de EU, lid van de G7. Ze heeft de EU volkomen gerustgesteld, onder haar zal Italië in de Europese pas lopen. Wat zij in Italië zelf doet, haar zaken. Postfasciste of niet? Op artistiek Italiaanse wijze laat ze vele interpretaties toe. Maar laten we niet rond de pot draaien: mogelijk stemt zondag een kwart van de Italianen welbewust voor een politica van het hedendaags fascisme. Niet dat van de zwarthemden, gewoon racistisch “hard rechts”, aangepast aan het hedendaags kapitalisme – het neoliberalisme in crisis.

Niet verloochenen

Fascisme, dat is geschiedenis, luidt het bij de meeste neo- en postfascisten. Het zijn zij niet die als machthebbers de geschiedenis van de zwarthemden, van de fascistische moordpartijen, van de verontmenselijking van de samenleving zullen promoten. Geen film Novecento voor hen, zeker niet de boeken ‘M. De zoon van de eeuw’ waarin Antonio Scurati “fictief” de twee decennia Italiaans fascisme, met al zijn wreedheden, beschrijft. Lees verder “Meloni’s mars op Rome”

Mia en (post-)trotskisten

Uit De Laatste Vuurtorenwachter

Met naschrift van ‘post-trotskist’ Freddy

Mia Doornaert (°1945) is een gepensioneerde journaliste, erg beslagen in de rechtse stemmingmakerij en daardoor zeer geliefd bij kranten en tv-zenders. In een recent krantenstukje (°) vergelijkt ze de Britse premier Liz Truss met haar verre voorgangster Margaret Thatcher. Ik zou er niets over zeggen ware het niet dat mijn oog aan enkele lijnen blijft hangen: Lees verder “Mia en (post-)trotskisten”

Eureka: een prijsplafond

Aan het tankstation probeerden we te tanken volgens een nieuw principe: het prijsplafond. De tankhouder was daar jammer genoeg niet voor gewonnen, hij bleef bij zijn, volgens ons veel te hoge, prijs. Het was betalen en tanken of elders gaan proberen. Maar alle tankhouders zijn hetzelfde: ze houden vast aan hun prijs.

Nochtans hebben de leiders van de Europese Unie hebben een geniale vondst gedaan: een plafond voor gas. Dat ze daar niet eerder aan gedacht hadden, het lag nochtans voor de hand.

Ze hebben echter hetzelfde probleem als wij bij de tankstations: leveranciers hebben daar geen oren naar. Die wentelen zich in de superopbrengsten van de voorbije maanden en houden niet van plafonds. De markt stuwt de prijzen naar grote hoogten en de markt is onaantastbaar, zelfs aan de tankstations. Dus zegt onder andere de Russische gasleverancier: onze prijs of helemaal geen gas meer.

Bij de EU troosten ze zich met het waanidee dat ze Rusland desondanks op de knieën gaan krijgen. Er komen andere leveranciers de depots vullen, of toch bijna. We zullen de Russen een neus zetten, een beetje kou lijden, wat bedrijven sluiten, stevig verarmen (niet iedereen natuurlijk), maar bewijzen dat we ook zonder hun gas overleven. Zo maken ze zichzelf toch wijs bij de EU.

Is er wel een plafond aan de voorzienigheid en vindingrijkheid van Ursula, Charles en die andere grote leiders?

 

,

 

DS over Manifiesta

“Festival legt omstreden internationale agenda PVDA bloot”, aldus een titel in De Standaard. Blootleggen? Dan verwacht je toch op zijn minst onthullingen. Wat verbergt die PVDA wat nu bloot komt te liggen? Vraag het programma..

Ja, de PVDA wijdt een heel luik aan Cuba “de communistische dictatuur die al decennia lang door de Verenigde Staten geboycot wordt”. Geboycot? Het gaat wel om een 60 jaar durende blokkade. Lees verder “DS over Manifiesta”

Had men Nord Stream 2 maar geopend

Rusland neemt met de drastische beperking van gasleveringen zijn toevlucht tot sancties, stellen media als vrt blijkbaar verrast vast. Wat hadden de genieën van de EU in hun ijver om Washington welwillend te zijn, dan wel gedacht? Natuurlijk dat Moskou terugslaat :met de middelen die het heeft, dat was toch te verwachten.

Rusland wil zo de publieke opinie in de rest van Europa opzetten tegen verdere steun aan Oekraïne, stellen die grote strategen vast. Intussen moeten ze zien dat de sancties tegen Rusland niet het verwachte effect hebben, dat ze integendeel zodanig de prijzen hebben opgedreven dat de Russische schatkist er erg wel bij vaart. Maar de rest van Europa, zoals wij, kijken intussen aan tegen een rampzalige winter, de eerste van een reeks aldus premier de C roo.

VS-druk

De grote Europese strategen hadden daar kunnen aan denken toen in november vorig jaar het Duitse vergunningsbureau het openen van Nord Stream 2 op de lange baan schoof. De 11 miljard euro kostende pijpleiding onder de Baltische Zee was, ondanks de loodzware Amerikaanse sancties, klaar.

Maar de VS hadden andere plannen: Europa sterker binden aan de VS. Dat gebeurde onder het valse voorwendsel dat Europa niet te afhankelijk mag worden van Rusland, en dus maar beter Amerikaans schaliegas in de plaats koopt. Maar dat schaliegas gaat naar de meest biedende, Europa wordt zo nog afhankelijker.

Signaal

Voor Moskou was het niet-openen van Nord Stream2 een duidelijk signaal. Nadat het Westen de akkoorden van Minsk over de oostelijke Oekraïne had gesaboteerd, en met de beginnende integratie van de Oekraïense strijdkrachten in de Navo, was dat het zoveelste bewijs van de Europese onbetrouwbaarheid. Dat Moskou daar gebruik zou van maken om Europa zwaar onder druk te zetten, was toen al voorspelbaar.

Maar de genieën die de EU en de meeste lidstaten van de EU besturen, stelden de wensen van de VS boven de belangen van de meerderheid van Europese burgers. Een meerderheid, want een minderheid – waaronder de energiebedrijven – wordt daar nog rijker van.

 

Poetin in Italiaanse campagne

Als het aan Matteo Salvini ligt, zal de Italiaanse regering na de verwachte zege van uiterst-rechts op 25 september, de sancties tegen Rusland herbekijken. Salvini is de leider van de uiterst-rechtse Lega. Giorgia Meloni, leider van de eveneens uiterst-rechtse Fratelli d’Italia en mogelijk volgende premier, ziet dat niet zitten. Zij heeft nu net de zegen gekregen van de EVP en wil de EU laten zien dat ze betrouwbaar is. Terwijl Silvio Berlusoconi, leider van Forza Italia (lid van EVP) dan weer geklasseerd wordt als Poetin-vriend.

Op die manier komt de Russische president Vladimir Poetin deelnemen aan de campagne voor de parlementsverkiezingen, van 25 september. De te verwachten zware problemen in de winter, zijn voor de meeste Italianen net als voor de meeste Europeanen, een serieus spookbeeld aan het worden. Over de sancties tegen Rusland bestaat sinds het begin controverse in Italië. Lees verder “Poetin in Italiaanse campagne”