Voor Johan – Van zijn vriendin Lien

In een tuin van wind en dode bloemen
weten wij je steeds zo ver en zo nabij:
een vriend waarvoor de klok werd stilgezet
en niet meer aan nieuwe jaren went

Al wat ooit je jonge lichaam sierde
is tot herinnering en stof vergaan,
in de rust van foto’s en wat teksten
hebben wij je stem en handen opgeborgen.

Jij was toen maar nu al lang niet meer
de warmte die ons koesterde bij kille dagen;
je krimpt steeds verder weg en wij met jou,
ooit zijn we samen in wat niemand weet

voor Johan
1 november 2022

Geef een reactie